Category: Girişimcilik

PayPal’ı kuran 6 kişiden dördü lisede bomba yapmıştı. Beşimiz 23 yaşında veya daha gençtik. Dördümüz ABD dışında doğmuştuk. Üçümüz buraya komünist ülkelerden kaçmıştık; Yu Pan Çin’den Luke Nosek Polonya’dan ve Max Levchin Sovyet Ukrayna’dan. Bomba yapmak o zamanlar bu ülkelerde çocukların normalde yaptıkları şeyler değildi.

Altımız da uçuk (eksantirik) olarak görülebilirdik. Luke’la ilk konuşmam, tıbbi bir yeniden canlandırma umuduyla ölmeden önce dondurulacağı canlı dondurma programına nasıl kaybolduğu üzerineydi. Russ Simmons bir karavan parkından Illinois’deki en iyi matematik ve bilim okullarından birine gitmek için kaçmıştı. Max (Levchin) bir ülke vatandaşı olmadığını iddia ediyor ve bununla gurur duyuyordu. Ailesi ABD’ye kaçarken SSCB çökünce diplomatik arafta kalmıştı. .

Yukarıdaki satırları daha dün Peter Thiel’in Zero to One (Sıfırdan Bire) adlı kitabında okumuştum ve bu sabah TV’de Max Levchin ismini duyunca durup izlemeye başladım. (Alttaki fotoğrafta en önde sağda elinde kartları tutan. Soldaki de Thiel.)

Peter Thiel’i de anlatmak lazım ama izleyince gördüm ki Maksymilian Rafailovych Levchyn, Paypal’ın nasıl bir ‘mafya’ olduğunu çok iyi gösteriyor. Sıradışı bir çalışkan, zeki ve mütevazı biri (en azından öyle gözüküyor). Paypal’dan sonra Slide’ı kurup Google’a satan Max, aynı zamanda Yelp’in kurucu ortaklarından. Şu anda ise HVF Labs‘ın kurucusu ve HVF’den çıkan Affirm.com‘u büyütmekle meşgul.

Sözü daha fazla uzatmadan Max Levchin’in röportajından aklımda kalan bazı bilgileri paylaşmak (parantez içindekiler benim eklemelerim) istiyorum;

• Rus olduğum sanılıyor ama ben Ukrayna’da doğan bir Yahudi’yim.
• Anneannem ve babaannem fizikçiydi. Babam kimyacıydı ama sonradan yazar oldu. Ailede herkes fiziğin bir ucundan tutmuştu.
• Ukrayna’da kalsaydım sanırım yine kodlama yapardım. Üniversitedeyken 4 şirket kurdum ve hepsi başarısız oldu. PayPal beşincisiydi.
• Bir otobiyografim yazılsa başlığı Drive (itici güç) olurdu. Beni ben yapan şey nedir derseniz itici güç derim. Anneannemi örnek aldım. 1,55 boyunda ama tank gibi bir kadındı. Moskova’dan ayrılırken bize bir daha asla geri dönemeyeceğinizi biliyor musunuz dediklerinde , ‘Evet, biliyoruz’ demişti. (Galiba ABD’ye gitmelerini tetikleyen de o olmuş.)
• Jet motorlarından pek anlamam, matematiği çok severim ve baba olana dek iyi vakit geçirmek için olasılık kitabını açıp içindeki soruları çözerdim. (Ben Olasılık Teorisi ve Rastgele Süreçler dersini bir türlü geçememiştim. Olasılıksız kitabı en sevdiğim kitaplardan biri.)
• Ben canım çıkana kadar çalışmaya inanırım. İlk milyon dolarımı kazandığımda ne yaptım? Hiç bir şey. Arkadaşımın evinde banyo yapıyordum ve kendim için bir şeyler yapıp yapmamayı düşündüm. Ev tutacak vaktim olmamıştı. Kalkıp işe gittim.
• Marissa Mayer’in Yahoo’yu kurtaracağına inanıyorum. Onun itici gücü var. (Max, Aralık 2012-Aralık 2015 arasında Yahoo! yönetim kurulundaymış. Şu anda Yahoo! satılmanın eşiğinde.)
• Öldüğümde benim için ‘iyi ve eğlenceli bir babaydı‘ denilmesi yeterli.
• PayPal’ı satmak zor oldu çünkü onu bir çocuğumuz gibi görüyorduk ve büyütüp belli bir noktaya getirmiştim. İş yapmak açısından ise PayPal’ı satmak sanırım doğru bir karardı.
• Annesinin dediğine göre oğlumu da kendim gibi biraz inek yaptım (ki bundan gocunmuyor). Dört yaşındaki oğlum da kodlama biliyor.  

Hasıl-ı kelam mesele yine çok çalışmaya, motivasyona ve mütevazı yaşamaya geliyor. Biz bunların kaçına sahibiz?

_ _
1) Zero to One (Sıfırdan Bire) – sf.179
2) Max Levchin – Wikipedia
3) Studio 1.0 – Emly Chang’ın sunduğu program
4) PayPal Mafyası’nın Üyeleri – Ölüm Grubu
5) Arka Kapak’ın Ağustos sayısında Sıfırdan Bire kitabından ve Peter Thiel’den bahsettim. 1 Ağustos’ta bayinize veya babil.com’a uğramayı unutmayın. 😉